వేద విజ్ఞానం

3. వేద విజ్ఞానం

వేదాలలో చాలా విజ్ఞాన విషయాలు గోచరిస్తాయి. కాని పూర్వకాలం నుండి వచ్చే సంప్రదాయం విచ్ఛిత్తి పొందడం వల్ల చాలా విషయాలలో వినియోగ విధానాలు స్పష్టపడటం లేదు. స్మృతి, ఇతిహాస, పురాణాలతో ప్రాచీన వైద్యాది శాస్త్ర గ్రంథ విషయాలతో వీటిని పోల్చి పరిశీలిస్తే ఈ రహస్యాలు వ్యక్తం కావచ్చు. వేదం తెలిపిన కొన్ని విజ్ఞాన విషయాల నీ వ్యాసంలో గమనిద్దాం.

నీరు పోస్తే నిప్పు ఆరిపోతుంది. కాని నీటిలో నిప్పు ఉందనే విషయం వేదం తెలిపింది. నీరు ఔషధం గూడా. అగ్నికి 'అపాంనపాత్' అని పేరు. 'న పాత యత్యుదక మధ్యే గూఢతయా స్థితోపి తదుదకం నవినాశయ తీతి నపాత్. అపాం నపాత్ ఇతి వహ్ని విశేషస్య సంజ్ఞా' (నీటిలో గూఢంగా ఉన్నా ఆ నీటిని నశింపచేయనిది అనే అర్థంలో నీటిలో ఉండే అగ్నికి అపాంనపాత్ అని పేరేర్పడింది. 'దేవీ రాపో అపాంనపాత్' అని వేద ప్రయోగము. (శ్రీకృష్ణ యజుర్వేద సాయణ భాష్యం - 451 పుట).

''అప్సు మే సోమో అబ్రవీ దన్త ర్విశ్వాని భేషజా అగ్నిఞ్చవిశ్వ శమ్భువమ్'' (అథర్వ - 1 కాం. 1 అను. 6 సూ. 2 మం.)

(నీటిలోపల అన్ని రోగాలను తొలగించే ఓషధులున్నాయని, విశ్వానికి సుఖం కలిగించే అగ్ని ఉన్నదని సోముడు మాకు ఉపదేశించాడు.)

మేఘాలలో విద్యుత్తును మనం చూస్తాం. ఇపుడు వాటర్ థెరపీ అనే వైద్య విధానం వాడుకలోకి వస్తోంది.

పానీయం శీతలం రూక్షం హన్తి పిత్త విషభ్రమమ్

దాహా జీర్ణ శ్రమచ్ఛర్ది మోహ మూర్ఛా మదాత్యయాన్

మూర్ఛా పిత్తోష్మ దాహేషు విషేరక్తే మదాత్యయే

భ్రమ క్లమాతి సారేషు మార్గోత్థ వమథౌ తథా

ఊర్ధ్వగే రక్త పిత్తేచ శీతమంభః ప్రశస్యతే

- బృహన్నిఘంటు రత్నాకరం - 3 భాగం-438, 439 పుటలు

(చన్నీరు రూక్షమైనది. అది పిత్తం, విషభ్రమం, దాహం అజీర్ణం, శ్రమ, ఛర్ది, మోహం, మూర్ఛ, మద్యం వల్ల కలిగిన వికారం తొలగిస్తుంది. పిత్తం వల్ల వేడి, దాహం, రక్తం విషమవడం, భ్రమ, క్లమం, అతీసారం, ప్రయాణం వల్ల కలిగిన కక్కులు, పై భాగంలో వచ్చే రక్త పిత్తం అనే రోగాలలో చల్లని నీరు రోగి కివ్వడం మంచిది.)

శ్లో|| యత్య్వాథ్యమానం నిర్వేగం నిష్ఫేనం నిర్మలం భ##వేత్

అర్ధావశిష్టం భవతి తదుష్ణోదక ముచ్యతే

కఫ మేదోనిలా మఘ్నం దీపనం బస్తి శోధనమ్

కాస శ్వాస జ్వర హరం పథ్యముష్ణోదకం సదా

తప్తం పాథః పాదభాగేన హీనం పథ్యం ప్రోక్తం వాత జాతా మయఘ్నమ్

తప్తాయః పిండ సంసిక్తం లోష్ట నిర్వాపితం జలమ్

సర్వదోష హరం పథ్యం సదా నైరుజ్యకారకమ్

- బృహన్నిఘంటు రత్నాకరం, జ్వరప్రకరణం - 1291 పుట

(కాచిన నీరు వేగం, నురుగు లేనిదే నిర్మలమవుతుంది. సగానికి మరగ కాచిన నీరు ఉష్ణోదకం. ఇది కఫం, మేదస్సు (మేధ కాదు) వాయువు, ఆమం తొలగిస్తుంది. ఉదరాగ్నిని దీపింపజేస్తుంది. పెద్ద ప్రేగును శుద్ధం చేస్తుంది. కాస, శ్వాస దోషాలను జ్వరాన్ని తొలగిస్తుంది. ఇది ఎప్పుడూ పథ్యం. కాచగా నాల్గవ వంతు తగ్గిన నీరు వాత దోషాలను పోగొడుతుంది. సగం తగ్గేదాకా కాచిన నీరు వాత పిత్త దోషాలను తొలగిస్తుంది. 4వ వంతు మిగిలిన నీరు వాత పిత్త శ్లేష్మ దోషాలను తొలగిస్తుంది. కాచిన ఇనుప గుండుపై వేసిన నీరు మట్టికుండతో కాచిన నీరు ఎప్పుడూ అన్ని దోషాలను హరిస్తుంది. అనారోగ్యాలను తొలగిస్తుంది.)

ఇలా ఆయుర్వేద విషయాలను అథర్వణ వేదంలో సమన్వయించుకోవలసి ఉన్నందు వలననే, ఆయుర్వేదాన్ని అథర్వణ వేదానికి ఉపవేదంగా పేర్కొంటారు.

హృదయనేత్రం

హృదయ నేత్రం వేదంలో కనబడుతోంది.

శ్లో|| ఘోరా ఋషయో నమో అస్త్వేభ్య

శ్చక్షు ర్యదేషాం మనసశ్చ సత్యమ్

బృహస్పతయే మహిష ద్యుమన్నమో

విశ్వకర్మన్ నమస్తే పాహ్య స్మాన్

- అథర్వ. 2 కాం. 6 అ. 35 సూ. 4 మం.

(తేజస్వంతాలయిన ప్రాణాలకు నమస్కారం. ఈ ప్రాణ మనోమధ్యంలో ఉన్న సత్యదర్శియైన చక్షువుకు నమస్కారం. ప్రకాశవంతుడైన బృహస్పతికి నమస్కారం. ఓ విశ్వకర్మా! నీకు నమస్కారం. మమ్ము పాలించు.)

'హృది ప్రాణో గుదేపానః' అని అమరసింహుడు హృదయం ప్రాణానికి స్థానమని చెప్పారు. (అమరం - 1 కాం. 63 శ్లో.) ఇక్కడ ప్రాణ మనస్సుల మధ్య 'కన్ను' ప్రసంగం ఉంది.

ఈ విషయాన్ని సర్వసార సంగ్రహోపనిషత్తు మరింత స్పష్టం చేసింది. 'బిందౌ మనోలయం కృత్వా దూరదర్శన మాప్నుయాత్ (బిందువు నందు మనోలయం చేసి దూరదర్శనం పొందాలి.)

దక్షిణాచార సంప్రదాయంలో హృదయ మందు శ్రీచక్రాన్ని భావిస్తారు. శ్రీ చక్రంలో మధ్య ఉండే స్థానమే బిందువు. సమయాచార పద్ధతిలో అంతర్యాగంలో హృదయ మందు అనాహత చక్రంలో చతుర్దశారాన్ని భావిస్తారు. ఇది చతుర్దశ భువనాత్మకం. మహామాయా స్వరూపం. (శ్రీవిద్యాసముచ్చయం - 117 పుట). కనుక ఇక్కడ మనస్సును లయం చేస్తే ప్రపంచంలో తనకు కావలసిన విషయం గోచరించటం సమంజసమే.

ఈ విషయాన్ని నిరూపించడమెలా ? సాధన ద్వారా నిరూపించుకోవడం మొదటి పద్ధతి. దీనివల్ల తనకు సత్యం తెలిసినా ఇతరులు సత్యంగా గుర్తించడం కష్టం. నమ్మకం ఉన్నవారికివేమీ అవసరం లేదు. ఇది వ్యక్తిగతం. సాధకుల జీవితోదంతాల నుదాహరణంగా గ్రహించడం మరొక పద్ధతి. ఇది ఎక్కువ మంది ఆస్తికులకు విశ్వాస యోగ్యంగా ఉంటుంది. షిర్డీ సాయిబాబా దాసుగణు అనే భక్తునితో నామ సప్తాహం చేయమన్నారు. అతడు చేయడానికి అంగీకరించి విఠలుడు ప్రత్యక్షం కావాలని కోరాడు. ఆయన 'భక్తి ఉంటే ప్రకటమవుతా' డని చెప్పారు. సప్తాహ సమాప్తి తరువాత దాసుగణుకు, ధ్యానం చేస్తున్న మరొక భక్తునికి విఠలుని దర్శనం కలిగింది. చిత్రమేమంటే దీక్షితుకు ధ్యానంలో కనబడిన విఠల రూపం గల చిత్ర పటాలు ఆ దినం షిరిడీకి అమ్మకానికి వచ్చాయి. దీక్షితు తాను ధ్యానంలో దర్శించిన మూర్తి చిత్రపటంగా కనబడడం వలన ఆశ్చర్యపడి ప్రీతితో ఒక పటం తీసుకుని పూజలో ఉంచుకున్నాడు. (శ్రీసాయి సచ్చరిత - 4వ అధ్యాయం).

మరొకసారి దీక్షితు సాయి నామ స్మరణ చేస్తుంటే అతనికి లింగ దర్శన మయ్యింది. ఇంతలో మేఘ అనే భక్తుడు అక్కడికి వచ్చి ''కాకా! బాబా లింగాన్నిచ్చారు చూడు'' అని చూపించాడు. దీక్షితు విస్మితుడయ్యాడు. 'ఇంతకు ముందు తనకు ధ్యానంలో కనబడిన లింగమే అది.' (శ్రీసాయి సచ్చరిత 28 వ అధ్యాయం).

శ్రీ షిర్డీ సాయిబాబావారి కాలంలో వారిని సేవిస్తూ వారి జీవిత చరిత్ర వ్రాసిన హేమాడ్ పంతు తెలిపిన విషయాలివి. కనుక వేదమాత తెల్పిన హృదయ నేత్రానికీ వృత్తాంతాలు నిదర్శనాలు.

ఈ విషయాన్ని యోగశాస్త్రం గూడా చెబుతోంది.

'భువన జ్ఞానం సూర్యే సంయమాత్' (సూర్యుని విషయంలో సంయమనం వల్ల సకల లోక విషయక జ్ఞానం కలుగుతుంది).

- సాఙ్గ యోగదర్శనం, 3 వ పా. 26 సూ.

శ్లో. అనన్తా రశ్మయ స్త్వస్య దీపవద్యః స్థితోహృది,

ఊర్ధ్వ మేక స్థిత స్తేషాం యోభిత్వా సూర్యమణ్డలమ్

బ్రహ్మలోక మతిక్రమ్య తేన యాతి పరాంగతిమ్

(హృదయంలో దీపం వలె ఉన్న సూర్యస్థానానికి అనంతమైన రశ్ములున్నాయి. అందులో ఊర్ధ్వంగా ఉండే నాడి ద్వారా వెళ్ళిన వారు సూర్యమండలాన్ని ఛేదించుకొని బ్రహ్మలోకాన్ని దాటి పరమగతిని పొందుతారు). అనే స్మృతివాక్యం ఆ స్థానం హృదయమందున్నదని స్పష్టం చేస్తోంది.

కనుక వేద మంత్రాల తత్త్వం తెలుసుకోవాలంటే వేదాఙ్గాలలో, ఉపవేదాలలో, పురాణతిహాసాలలో, మంత్రయోగ శాస్త్రాలలో ఆ మంత్రానికి దేనితో సంబంధం ఉందో గమనించాలి.

మూలాధార గ్రంథాలయం

వాసిష్ఠ గణపతి ముని హైదరాబాదులోని శ్రీకృష్ణదేవరాయ గ్రంథాలయానికి ప్రారంభం చేస్తూ మూలాధార గ్రంథాలయాన్ని తెరవాలి. అపుడే బాగా విజ్ఞానం కలుగుతుందని సూచించారని వారి జీవిత చరిత్ర తెలుపుతుంది. (నాయన)

మంత్రశాస్త్ర సంప్రదాయంలో ఉషఃకాలంలో రశ్మిమాలా జపంలో మూలాధార స్థానంలో చక్షుష్మతీ విద్యను ఉపాసిస్తారు. అది దూరదృష్టిని ప్రసాదిస్తుందని అక్కడ ఉంది. ఆ విద్య 16 మంత్రాల సమిష్టి రూపం. అందులో తాంత్రిక మంత్రాలతో పాటు ఈ వేద మంత్రం కూడా ఉంది.

వయస్సుపర్ణా ఉపసేదు రింద్రమ్ప్రియ మేధా ఋషయోనాధమానాః

అపధ్వాన్త మూర్ణుహి పూర్ధి చక్షుర్ముముగ్ధ్య స్మాన్ నిధయేవ బద్ధాన్

- ఋగ్వేదం - 10 మం. 73 సూ. 11 మం.

(గమనశీలం, సుఖదాయకం అయిన సూర్యకిరణాలు ఇంద్రుని చేరాయి. యజ్ఞప్రియులు ద్రష్టలు అయిన ఋషులతో సమానంగా ప్రార్థన చేశాయి. దేవా! మా అంధకారాన్ని దూరం చెయ్యి. కంటికి ప్రకాశాన్ని నింపు. త్రాళ్ళతో కట్టబడిన మమ్ము బంధన విముక్తుల్ని చెయ్యి.)

ఈ మంత్రంలో ధ్వాంతాన్ని దూరం చెయ్యి, కంటికి ప్రకాశాన్ని నింపు మొదలయిన వాక్యాలను బట్టి దూరదృష్టి సాధనలో దీనిని వినియోగించే వారన్న మాట. కాని మూలాధారం తమోలోకమనీ, అక్కడ ధారణ చేయడం వల్ల ఇబ్బందులుంటాయని మంత్ర శాస్త్రంలో హెచ్చరికలున్నాయి. కనుక ఈ సాధన క్లిష్టతరమని చెప్పాలి. (సౌందర్యలహరీ, లక్ష్మీధర వ్యాఖ్య - 41 శ్లో. 352 పుట)

పైన పేర్కొన్న హృదయ నేత్ర సాధన నిరపాయమైనది.

శరీరంలో ప్రాణాయామ వృత్తుల స్థితి

శరీరంలో ప్రాణాపాన వృత్తులెలా ఉన్నాయో వేదం తెలిపింది.

విషూచీ ప్రహరతి. తస్మాద్విష్వ ఞ్చౌ ప్రాణాపానౌ

- శ్రీకృష్ణ యజుర్వేదసంహిత - 6 కాం. 3 ప్ర. 9 అ.

(వపాశ్రపణులను వ్యత్యస్తాగ్రాలుగా పడవేయాలి. శరీరంలో ప్రాణాపానాలు వ్యత్యస్తగ్రాలుగా ఉంటాయి.)

హోమం చేయడం కోసం పశువు నుండి వపను తీసి వపాశ్రపణుల పైన వేసి కాచిన తర్వాత ప్రతిప్రస్థాత ఆ వపాశ్రపణులను ఆహవనీయంలో వేయాలి. వాటిని వ్యత్యస్తాగ్రాలుగా వేయాలని చెబుతూ ప్రాణాపానాలు శరీరంలో వ్యత్యస్తాగ్రాలని వేదమాత తెలిపింది.

'ప్రాణః ఊర్ధ్వవృత్తిః అపానోధో వృత్తిరితి వ్యత్యాసః (ప్రాణం పైకి ప్రవర్తించేది, అపానం క్రిందికి ప్రవర్తించేది) అని సాయణాచార్యుల వారు దీనిని వివరించారు.

- శ్రీకృష్ణయజుర్వేద సంహితాభాష్యం - 423 పుట

అపాన మూర్ధ్వ ముత్థాప్య ప్రాణం కణ్ఠాదధోనయన్

యోగీ జరా వినిర్ముక్తః షోడశోవయసా భ##వేత్

(ఊర్ధ్వ వృత్తి అయిన ప్రాణాన్ని కంఠానికి క్రిందకి, అధో వృత్తి అయిన అపానాన్ని పైకి ప్రవహింపజేయడం వల్ల ముసలితనాన్ని నిరోధించి ¸°వనాన్ని పొందవచ్చని సర్వసార సంగ్రహోపనిషత్తు చెబుతోంది. కనుక ప్రాణాపాన వృత్తుల గురించి తెలిసికోవడం చాలా లాభకరం.)

మేదస్సు వల్ల పశువులకు రూపం

మేదస్సు వల్ల రూపం కలుగుతుందని వేదం తెలుపుతోంది. ''మేదసాస్రుచౌ ప్రోర్ణోతి మేదోరూపావైపశవః రూపమేవ పశుషు దధాతి'' (మేదస్సు చేత జుహు, ఉపభృత్తు అనే స్రుచాలను ఆచ్ఛాదించాలి. పశువులు మేదస్సే రూపంగా కలవి. కనుక రూపాన్ని పశువుల యందు కలిగించుచున్నాడు. 6 కాం. 3 ప్ర. 11 అ.)

ఈ మంత్రాన్ని వ్యాఖ్యానిస్తూ సాయణాచార్యుల వారు 'సతిమేదో బాహుల్యే పశూనాం రూపవత్త్వమ్ (మేదస్సు అధికంగా ఉంటే పశువులందంగా ఉంటాయి) అని తెలిపారు. జీర్ణమయిన బట్ట వంటిది, హృదయానికి కప్పి ఉండే పొరకు మేదస్సని పేరు.

అశ్వపర్శువును కత్తిగా ఉపయోగించడం

'అశ్వపర్శ్వా బర్హిరచ్ఛైతి. ప్రాజాపత్యోవా అశ్వస్సయోనిత్వాయ. ఓషధీనా మహిగ్ంసాయై' (అశ్వపర్శువుతో బర్హిస్సును సంపాదించడం కోసం వెళ్ళాలి. అశ్వం ప్రజాపతికి చెందింది. కనుక ప్రజాపతికి చెందిన అశ్వపర్శువుతో కోయాలి. సృష్టికర్త అయిన ప్రజాపతి ఓషధుల కణుపులను ఎరుగును. దర్భకు కణుపుల దగ్గర భేదం జరగడం వల్ల వాటికి హింస కలుగ కుండా చేస్తాడు.)

- శ్రీకృష్ణయజుర్వేద సాయణాచార్య భాష్యం - 37 పుట

ఈ వాక్యాల వల్ల జన్మ సంబంధం, ఆత్మీయత కలచోట హింస చేయవలసి ఉన్నా వీలయినంత హింస తగ్గే ప్రయత్నం జరుగుతుందని తెలుస్తుంది. అశ్వపర్శువును కత్తిగా ఉపయోగించి బర్హిస్సును కణుపుల దగ్గర కోసేవారని స్పష్టం. 'పర్శుః పార్శ్వ గతాస్థి ఖండమ్' (సాయణ భాష్యం - 36 పుట) పార్శ్వంలోపల ఉన్న ఎముక ముక్కకు పర్శువని పేరు.

అన్నపానాలు శరీరాదులను చేరే తీరు

''అన్నమశితం త్రేధా విధీయతే

తస్యయః స్థవిష్ఠో ధాతు స్తత్పురీషం భవతి

యో మధ్యమః తన్మాగ్ంసమ్ యోణిష్ఠ స్తన్మనః

ఆపః పీతాస్త్రేధా విధీయన్తే

తాసాం యస్థవిష్ఠో ధాతుస్తన్మూత్రం భవతి

యోమధ్యమస్తల్లోహితం, యోణిష్ఠ స్స ప్రాణః''

(తిన్న ఆహారం జఠరాగ్నిచే పక్వమై మూడు విధాలుగా విభజింపబడుతుంది. బాగా స్థూలమైన భాగం మలమవుతుంది. స్థూలం, సూక్ష్మము కాని భాగము రసాదులుగా పరిణమించి మాంసమవుతుంది. బాగా సూక్ష్మమయిన భాగం హృదయాన్ని చేరి హితమనే సూక్ష్మ నాడులలో ప్రవేశించి వాక్కు మొదలయిన ఇంద్రియాలకు స్థితిని కలిగిస్తూ మనస్సవుతుంది. ఇలా ఆహారం మనస్సుకు బలం కలిగిస్తుంది. కనుక మనస్సు కూడా భౌతికమే.

(త్రాగిన నీళ్ళు మూడు విధాలుగా అవుతున్నాయి. వాటిలో స్థూల భాగం మూత్రం, మధ్యమ భాగం రక్తం, అతిసూక్ష్మ భాగం ప్రాణమూ అవుతున్నాయి.)

- బృహదారణ్యకోపనిషత్తు - 6 అ. 5 ఖం. 1, 2 మంత్రాలు

ఒక ఔషధం స్థూల రూపంలో తినినపుడు ఏ లక్షణాలను కలిగిస్తుందో అదే ఔషధాన్ని సూక్ష్మరూపంలో తీసుకుంటే ఆ లక్షణాలు గల రోగాన్ని తగ్గిస్తుందనేది హోమియోపతి వైద్య మూల సూత్రం. ఆ వైద్యానికి చెందిన ఔషధ తత్త్వ శాస్త్రంలో ప్రతి ఔషధాల లక్షణ వర్ణనల్లో మానసిక లక్షణాలను ప్రత్యేకంగా వ్రాస్తారు. దీనివల్ల తినిన పదార్థాలలో సూక్ష్మాంశం మనస్సును చేరుతూ దానిలో తన లక్షణాలను కలిగిస్తోందనే విషయం నిరూపిత మవుతోంది.

'తేజోశితం త్రేధా విధీయతే. తస్యయః స్థ విష్ఠోధాతు స్తదస్థి భవతి, యో మధ్యమః సమజ్జా. యోణిష్ఠస్సావాక్' (తేజోభూత లక్షణాలు కలిగిన నేయి, నూనె మొదలయినవి తింటే అవి మూడు విధాలుగా అవుతాయి. వాటిలో స్థూలభాగం ఎముక, మధ్యమ భాగం మజ్జ అవుతుంది. ఎముకలో ఉండే నూనె వంటి పదార్థం మజ్జ. అతి సూక్ష్మ పదార్థం వాక్ అవుతుంది. నూనె, నేయి మొదలయినవి తింటే వాక్కుస్ఫుటంగా మాట్లాడడానికి సమర్థమవుతుంది.

- బృహదారణ్యకం - 6 అ. 5 ఖం. 3 మం.

నూనె, నెయ్యి మొదలయిన వాటివల్ల దీపాలు వెలుగుతున్నాయి. కనుక వాటిని తోజోభూత భాగాలుగా తెల్పారు.

వేదంలో ఇనుము, కర్ర, మట్టిపాత్రలు - వెండి, బంగారం వినియోగం

వేదంలో ఇనుప పాత్రలు, దారు పాత్రలు, మట్టి పాత్రలు, వెండి, బంగారం కూడా వాడుకలో ఉన్నాయి.

''నమృన్మయే నాపి దధ్యాత్. య న్మృన్మయే నాపి దధ్యాత్. పితృదేవత్యగ్గ్ స్యాత్. అయస్పాత్రేణవా దారుపాత్రేణ వాపి దధాతి. తద్ధిసదేవమ్''

(హోమం కోసం పిదికిన పాలను కాచి తోడు పెట్టి దానిపైన మట్టి మూకుడును వేయరాదు. మట్టి మూకుడు మూతగా వేస్తే ఆ పదార్థం పితృదేవతలకు సంబంధించిన దవుతుంది. ఇనుప పళ్ళెం గాని, కర్ర పళ్ళెం కాని మూత వేయాలి. అది దేవతలకు సంబంధించిన దవుతుంది.)

- తైత్తిరీయ బ్రాహ్మణం - 3 కాం. 2 ప్ర. 3 అ. 26, 27 పనస

పై వాక్యాల వల్ల మట్టి, ఇనుము, కర్రల మూతలు వాడుకలో ఉన్నట్లు స్పష్టం.

తస్మాద్రజతగ్ హిరణ్యమదక్షిణ్యమ్ (అందువల్ల వెండిని దక్షిణగా ఇవ్వరాదు)

- శ్రీకృష్ణ యజుస్సంహిత - 1 కాం. 5 ప్ర. - 1 అనువాకం

వెండి వాడుకలో లేనపుడు వెండి యజ్ఞంలో దక్షిణగా పనికి రాదనే నిషేధం బయలు దేరదు కదా!

సోమయాగానికై సోమలత సిద్ధం చేసినపుడు అంచనా సరిగా లేక సోమం చాలకపోతే ప్రాయశ్చిత్తం చెప్పారు.

''యస్య సోమఉపదస్యేత్. సువర్ణగ్ం హిరణ్యం ద్వేధా విచ్ఛిద్య. ఋజీషేన్యదా ధూనుయాత్. జుహుయా దన్యత్. సోమమేవాభి షుణోతి. సోమం జుహోతి''

''ఏ యజమానునికి దంచబడిన సోమరసం సమగ్ర హోమాలకు చాలలేదో అతడు బంగారాన్ని రెండు భాగాలుగా జేసి ఒక శకలం సోమలత పిప్పిలో వేసి మరలా దంచాలి. రెండవ ముక్క చమస పాత్రలో వేసి సోమరసంలో హోమం చేయాలి. అలా చేస్తే సోమమే దంచినట్లు సోమమే హోమం చేసినట్లు అవుతుంది.'' అని శ్రుతి చెబుతోంది.

- శ్రీకృష్ణ యజుర్వేదీయ తైత్తిరీయ బ్రాహ్మణం - 1 కాం. 4 ప్ర. 7 అను. 42 ప.

ఇలా చాలా చోట్ల బంగారం ప్రసక్తి వేదంలో ఉంది.

నేల, నింగి, నీటిల్లో నడిచే వాహనాలు

ఋగ్వేదంలోనే నేలమీద, అంతరిక్షంలోను, నీటిలో పయనించే వాహనాలు పేర్కొనబడ్డాయి.

తుగ్రో హ భుజ్యు మశ్వినో దమేఘే

రయింన కశ్చిన్మ మృవాం అవాహాః, తమూహథు ర్నౌభి రాత్మన్వతీభి

రంతరిక్ష పృద్భి రపోదకాభిః

తిస్రః క్షపస్త్రి రహా తి వ్రజద్భి

ర్నా సత్యా భుజ్య మూహథు పత ఙ్గైః

సముద్రస్య ధన్వ న్నార్ధ్రస్య పారే

త్రిభీరథై శ్శత పద్భి ష్షడశ్వైః

దీనికి శ్రీ దయానంద స్వామి వ్యాఖ్యాసారమిది.

'యః కశ్చిద్ధనాభిలాషీ భ##వేత్ స (రయిం) ధనం కామయమానో (భుజ్యుం) పాలన భోగమయం ధనాది పదార్థ భోగ మిచ్ఛన్ విజయం చ, పదార్థ విద్యయా స్వాభిలాషం ప్రాప్నుయాత్. సచ (అశ్వినా) పృథివీ మయైః కాష్ఠలోష్ఠాదిభిః పదార్థైః నావం రచయిత్వా అగ్నిజలాది ప్రయోగేణ (ఉదమేఘే) సముద్రే గమయే దాగమయే' చ్చ. తేన ద్రవ్యాది సిద్ధిం సాధయేత్. ఏవం కుర్వన్ (నకశ్చిత్ మమృవాన్) యోగక్షేమ విరహస్సన్ న మరణం కదాచిత్ ప్రాప్నోతి కుతః? తస్య కృత పురుషార్థత్వాత్. అతో నావం (అవాహాః) అర్థాత్ సముద్రే ద్వీపాన్తర గమనం ప్రతినావో వాహనా వహనే పరమ ప్రయత్నేన నిత్యం కుర్యాత్. కౌ సాధయిత్వా (అశ్వినా) ద్యౌరితి ద్యోత నాత్మకాగ్ని ప్రయోగేణ (పృథివ్యా) పృథివీ మయే నాయస్తామ్ర రజత ధాతు కాష్ఠాది మయేన చేయం క్రియా సాధనీయా. అశ్వినౌ యువాంతౌ సాధితౌ ద్వౌ నావాదికం యానం (ఊహాథుః) దేశాన్తర గమనం సమ్యక్ సుఖేన ప్రాపయతః పురుష వ్యత్యయేనాత్ర ప్రథమ పురుష స్థానే మధ్యమ పురుష ప్రయోగః. కథం భూతై ర్యానైః (నౌభిః ఆత్మన్వతీభిః) స్వయం స్థితాభిర్వా. రాజ పురుషై ర్వ్యాపారిభిశ్చ మనుషై#్య ర్వ్యవహారార్థం సముద్ర మార్గేణ తాసాం గమనా గమనే నిత్యం కార్యే ఇతిశేషః. తథాతాభ్యా ముక్త ప్రయత్నాభ్యాం భూయాం స్య న్యాన్యపి విమానాదీని సాధనీయాని. ఏవమేవ (అంతరిక్ష ప్రుద్భిః) అంతరిక్షం ప్రతి గంతృభిః విమానాఖ్య యానైః సాధితై స్సర్వైర్మనుషై#్యః పరమైశ్వర్యం సమ్యక్ ప్రాపణీయమ్. పునః కథం భూతాభిర్నౌభిః (అపోదకాభిః) అపగతం దూరీకృతం జలలేపో యాసాంతాః అపోదకానావః అర్థాత్ సచ్చిక్కనాః తాభిః ఉదరే జలాగమన రహితాభిశ్చ సముద్రే గమనం కుర్యాత్. అత్రప్రమాణం - తత్కావశ్వినౌ ద్యావా పృథివ్యా విత్యేకే. అశ్వినౌ యద్వ్యశ్నువాతే సర్వమ్. రసేనాన్యోజ్యోతిషాన్యో అశ్వైరశ్వినా విత్యౌర్ణవాభః (నిరు - అధ్యా. 12. ఖం 1) ఏతైః ప్రమాణౖరేతత్సిద్ధ్యతి. వాయు జలాగ్ని పృథివీ వికార కలా కౌశల సాధనేన త్రి విధం యానం రచనీయమితి.

(తిస్రః క్షప స్త్రిరహా) కథం భూతై ర్నావాదిభిః తసృభీ రాత్రిభిః ర్దినైః (ఆర్ద్రస్య) జలేన పూర్ణస్య సముద్రస్య తథా (ధన్వనః) స్థూలస్య అంతరిక్షస్య పారే (అతి వ్రజద్భిః) అత్యన్త వేగవద్భిః, పునః కథమ్భూతైః (పతఙ్గైః) ప్రతిపాతం వేగేన గన్తృభిః తథా (త్రిభీరథైః) త్రిభీరమణీయ సాధనైః (శతపద్భిః) శ##తేనా సంఖ్యాతేన వేగేన పద్భ్యాం యథా గచ్ఛేత్ తాదృశై రత్యంత వేగవద్భిః (షడశ్వైః) షడశ్వా ఆశు గమన హేతవః యన్త్రాణ్యగ్ని స్థానానివా యేషు తాని షడశ్వాని తైఃత్రిషు మార్గేషు సుఖేన గన్తవ్యమితి శేషః, తేషాం యానానాం సిద్ధిః కేనద్రవ్యేణ భవతీత్యత్రాహ (నాసత్యా) పూర్వోక్తాభ్యా మశ్విభ్యాం నాసత్యౌ ద్యావా పృథివ్యౌ' తాని యానాని ఊహథుః ఇత్యత్ర పురుష వ్యత్యయేన ప్రథమ స్యస్థానే మధ్యమః. అత్ర ప్రమాణం 'వ్యత్యయో బహుళమ్' (అష్టాధ్యాయీ - అ. 3, పా. 1, సూ. 85).

ఈ రథములకు చెందిన వర్ణన మరికొన్ని మంత్రములందు కలదు (ఋగ్వేదం - 1 అష్ట, 8 అ, వర్గం 8, 9, మంత్రం 5, 1). (ఋగ్వేదాది భాస్యభూమికా - 198 నుండి 207 పుటలు).

(ధనాన్ని కోరేవాడు పదార్థ విద్యచే తన కోరిక తీర్చుకోవాలి. అతడు కర్రలు మొదలయిన పదార్థాలతో నావను తయారుచేసి అగ్ని, నీరు మొదలయిన వాటిని ప్రయోగించి సముద్రంలో రాకపోకలు చేయాలి. దానివల్ల ధనాదులు లభిస్తాయి. ఇలా మంచి సాధనం ద్వారా సముద్రయానం చేసినవాడు మరణించడు. అంటే గొప్ప ప్రయత్నంతో నిరంతరం ఓడ ప్రయాణాలు సాగించాలన్న మాట. అగ్ని, ఇనుము, రాగి, వెండి, కర్రలు వీటి నుపయోగించి నావ ప్రయోగాలు చేయాలి. అశ్వినీ దేవతలారా! మీరీ నావలు మొదలయిన వాటిని దేశాంతరానికి చేరుస్తారు. ఆ నావలు స్వయంగా ఉండేవి. వీటి నుపయోగించి అధికారులు వ్యాపారులు సముద్రంలో గమనాగమనాలు చేయాలి.

నావకుపయోగించిన ద్రవ్యాదులతో విమానాలు గూడా సాధించాలి విమానాల వల్ల మానవులు పరమైశ్వర్యాన్ని పొందాలి. పైన పేర్కొన్న నావలలోనికి నీరు రాకూడదు. వాయువు నీరు అగ్ని భూమి వీటికి చెందిన సాధనాలతో కళాకౌశలంతో మూడు విధాలయిన వాహనాలను నిర్మించాలి.

ఇవి వేగంగా మూడు రాత్రింబవళ్ళలో సముద్రాన్ని, భూమిని అంతరిక్షాన్ని దాటతాయి. వీటిలో వేగంగా వెళ్ళడానికి వంద యంత్రాలు అగ్నితో కూడి ఉంటాయి.

ఈ వ్యాఖ్య ప్రకారం ధనం కోరేవారు సముద్రంలో ప్రయాణించే ఓడలను, ఆకాశం మీద ఎగిరే విమానాలు తయారు చెయ్యాలనీ, అవి తయారు చెయ్యడానికి స్థూలంగా విధానాన్ని తెల్పడం జరిగింది.

శ్రీ సాయణాచార్యుల వారు పై మంత్రాల నిలా వ్యాఖ్యానించారు. 'అత్రేద మాఖ్యాయికా. తుగ్రో నామాశ్వినోః ప్రియః కశ్చిద్రాజర్షిః సచ ద్వీపాంతర వర్తిభి శ్శత్రుభి రుపద్రుతః సన్ తేషాం జయాయ స్వపుత్రం భుజ్యుం సేనయా సహనావా ప్రాహైషీత్. సాచనౌర్మధ్యే సముద్రమతి దూరం గతా వాయువశేన భిన్నాసీత్. తదానీం స భుజ్యురశ్వినౌ తుష్టావ. తౌచ స్తుతౌ సేనయా సహిత మాత్మీయాసు నౌష్వారోప్య పితుస్తుగ్రస్య సమీపం త్రిభిరహోరాత్రైః ప్రాపయామాసతురితి. అయమర్థః ఇదమాదికేన తృచేన ప్రతిపాద్యతే. (మంత్ర విషయంలో ఈ వాస్తవ వృత్తం ఉందిఅశ్వినీ దేవతలకు ప్రియుడైన తుగ్రుడొకానొక రాజర్షి. ద్వీపాంతరంలో ఉండే శత్రువుల వల్ల ఉపద్రవం పొందిన అతడు వారిని జయించడానికి తన కుమారుడైన భుజ్యువును సేనతో కూడా ఓడపై పంపాడు. అది సముద్రంలోకి చాలా దూరం వెళ్ళి వాయువు వలన పగిలి పోయింది. అపుడు భుజ్యువు అశ్వినీ దేవతలను స్తోత్రం చేశాడు. వారు తమ ఓడలందు సేనతో కూడా భుజ్యుని ఎక్కించుకొని మూడు రాత్రింబవళ్ళలో అతని తండ్రి దగ్గరకు చేర్చారు. ఈ విషయం ఈ పై మూడు ఋక్కులచే ప్రతిపాదింపబడుతుంది.) ''హ శబ్దఃప్రసిద్ధౌ. తుగ్రః ఖలు పూర్వం శత్రుభిః పీడితః సన్ తజ్జయార్థముదమేఘే ఉదకైర్మిహ్యతే సిచ్యత ఇత్యుదక మేఘ స్సముద్రః. తస్మిన్ భుజ్యు మేత త్సంజ్ఞ మవాహాః నావాగంతుం పర్యత్యాక్షీత్. తత్ర దృష్టాంతః మమృవాన్ మ్రియామాణస్సన్ ధనలోభీ కశ్చిన్మనుష్యో రయింన యథా ధనం పరిత్యజతి తద్వత్. హే అశ్వినౌ తంచ భుజ్యుం మధ్యే సముద్రం నిమగ్నం నౌభిః పితృసమీప మూహథుః. యువాం ప్రాపిత వన్తౌ. కీదృశీభిః ఆత్మన్వతీభిరాత్మీయాభిః యువయోః స్వభూతాభిరిత్యర్థః యద్వా ధృతిరాత్మా ధారణ వతీభి రిత్యర్థః అతి స్వచ్ఛత్వా దంతరిక్షే జలస్యోపరిష్టాదేవ గంతృభిః, అపోదకాభిః సుశ్లిష్టత్వా దప గతోదకాభిః అప్రవిష్టోదకాభిరిత్యర్థః.

(హ శబ్దం ప్రసిద్ధార్థాన్ని తెలుపుతుంది. తుగ్రుడు పూర్వం శత్రువులచే పీడింపబడిన వాడై వారిని జయించడం కోసం సముద్రం మీదికి తన కుమారుడైన భుజ్యువును ఓడతో పంపాడు. మరణించే ధనలోభి ధనాన్ని ఎంత శ్రమమీద వదలుతాడో అంత బాధపడుతూ పంపాడు. అశ్వినులారా! సముద్ర మధ్యంలో మునిగే భుజ్యువును నీటికి పైనే వెళ్ళేవీ, లోపల నీరు ప్రవేశించనివీ అయిన మీ వాహనాలతో అతనిని తండ్రి దగ్గరకు చేర్చారు.

హేనాసత్యౌ! సేనయా సహోదకే నిమగ్నం భుజ్యుం తిస్రః క్షపః త్రిసంఖ్యాకా రాత్రిః త్రిరహా త్రివార మావృతాన్యహాని చాతివ్రజద్భిరతిక్రమ్య గచ్ఛద్భి రేతావంత కాలమతి వ్యాప్య వర్తమానైః పతఙ్గైః పతద్భి స్త్రిభి స్త్రి సంఖ్యాకై రథై రూహథుః యువా మూఢవన్తౌ. క్వేతిచేదుచ్యతే సముద్రస్యాంబురాశేర్మధ్యే, ధన్వన్ ధన్వని జలవర్జితే ప్రదేశే, ఆర్ద్రస్యోదకే నార్ద్రభూతస్య సముద్రస్య పారే తీర దేశేచ కథం భూతై రథైః శతపద్భిః శత సంఖ్యాకైశ్చక్ర లక్షణౖః పాదై రుపేతైః షళ##శ్వైః షడ్భిరశ్వై ర్యుక్తైః.

- ఋగ్వేదం - 1 మం - 17 అ. 116 సూ, 3, 4 మంత్రాలు

(ఓ అశ్వినీ దేవతలారా! సేనతో కూడా నీటిలో మునిగిన భుజ్యువును సముద్రం మీద, బురదమీద, నేలమీద మూడు రాత్రులు, మూడు పగళ్ళు ప్రయాణం చేసినట్టి, వంద చక్రాలు, ఆరు గుర్రాలు కల్గినట్టి ఎగిరే మూడు రథాల మీద మీరు తీసుకువచ్చారు.)

ఈ వ్యాఖ్య వల్ల మూడు రాత్రింబవళ్ళు నీటిపైన, బురదపైనా, నేలపైనా ఎగురుతూ నీరంటకుండా ప్రయాణించే వాహనాలను ఋగ్వేదం పేర్కొందని తెలుస్తుంది.

శ్రీకృష్ణుని గొప్పదనం ఏమిటి?

అనగనగా ఒక ఊరు. ఆ ఊర్లో రెండు రైల్వే లైన్లు పక్కపక్కనే ఉన్నాయి. అందులో ఒక లైన్ మీదనే రైళ్ళు నడుస్తాయి. రెండవది అసలు వాడకంలో లేదు. ఈ సంగతి ఊర్లోని పెద్దలకు, పిల్లలకు, అందరకు తెలుసు. ఒకరోజు ఇరవై మంది పిల్లలు రైళ్లు ఎప్పుడూ నడిచే మార్గంలో ఆడుకుంటున్నారు. ఇద్దరబ్బాయిలు రైలు వాడకంలో లేని మార్గం మీద ఆడుకుంటున్నారు. రైలు శరవేగంతో వస్తోంది. రైలుని వాడకంలో లేని మార్గం పైకి మళ్లించే మీట మీ చేతిలో ఉంది. మీరేం చేస్తారు? రైలును ఎప్పుడూ వెళ్లే మార్గంలో వెళ్ళనిచ్చి యిరవై మంది పిల్లలను చావనిస్తారా, దారి మళ్లించి ఇద్దరు పిల్లల చావు మేలు అంటారా?

ఐదు నిమిషాలు ఆలోచించండి ఏ మార్గం మేలు? ఇరవై మంది మరణమా, ఇద్దరి మరణమా?

అయిదు వేల ఏళ్ల నాడు ఇదే ప్రశ్న ఉత్పన్నమైంది. సమాధానమిచ్చింది గీతాచార్యుడైన శ్రీకృష్ణుడు. ధర్మ మార్గంలో వెళ్లే వారిని రక్షించాలి, అధర్మవర్తనులను అణిచేయాలి. రైలు వెళ్లే మార్గంలో ఆడుకోవడం తప్పు కాదా? ఆ మార్గంలో రైలు వెడుతుందని పిల్లలకు తెలుసు. అయినా తప్పు చేశారు.

దుర్యోధనుడు అదే మాట అన్నాడు. "నాకు ఏది ధర్మమో తెలుసు. అయినా మనసు ధర్మం పైకి పోదు. ఏది అధర్మమో తెలుసు, అయినా మనసు దానివైపే పోతుంది." నిర్ణయం తీసుకోవలసింది సంఖ్యాబలాన్ని బట్టి కాదు. ధర్మ ప్రవర్తనను బట్టి రక్షణను చేపట్టాలి. కౌరవులను శిక్షించి ధర్మమార్గంలో వెళ్లే ఐదుగురు పాండవులను రక్షించాడు. ధర్మ మార్గంలో పయనిస్తూ ధర్మపక్షమే ఉండమని మనకు ఆదేశం ఇచ్చాడు.

ఇప్పుడు మీకు ఏ మార్గం అవలంబించాలన్న దానికి గీతాచార్యుల నుంచే సమాధానం లభించింది కదా. ఇద్దరే కావచ్చు కానీ వాడకంలో లేని రైలు మార్గం పై ఆడుకుంటున్న పిల్లలు తప్పు చేయలేదు. వారిని రక్షించడమే సరైన పని.

రైలు మార్గాల ప్రశ్న కల్పితమే కానీ జీవితంలో ఎన్నో సందర్భాలలో మంచి వారి వైపు నిలబడవలసిన పరిస్థితులు కుటుంబాలలో, రాజకీయాలలో ఎదురవుతాయి. ఇంట్లో నలుగురు కొడుకులలో ఒకడు కష్టపడి చదివి మంచి ఉద్యోగం సంపాదించి ఆర్జనపరుడు కావచ్చు. మిగిలిన ముగ్గురూ కష్టపడకుండా ఆవారాగా తిరుగుతూ ఉండొచ్చు. కష్టపడి పైకి వచ్చిన వాడిని మిగిలిన ముగ్గురి పోషణ బాధ్యత స్వీకరించమనడం న్యాయమా?

కష్టపడి పని చేసి సంపాదించి పన్నులు కట్టేవారు కొందరయితే ప్రభుత్వం అమలు పరిచే ఉచిత పథకాలు అనుభవిస్తూ దేశాభివృద్ధికి ఏ మాత్రం పాటు పడని వారు మరెందరో. రాజకీయ నాయకులు ఆలోచించ వలసిన విషయం ఇది.

పరిపాలన చేసేటప్పుడు దేశాధినేతకు ఏ మార్గం అవలంబించాలన్న సందేహం కలిగే సన్నివేశాలు ఎన్నో ఎదురవుతాయి. అధర్మ మార్గంలో వెళ్లేవారు ఎక్కువ ఉండవచ్చు. ఆ మార్గంలో వెళ్లి తీరా శిక్ష పడుతున్నప్పుడో, పడినప్పుడో, పడుతుందన్న భయం కలిగినప్పుడో కన్నీటిగాథ వినిపించి ప్రజలను తమ వైపు తిప్పుకుని క్షమాభిక్ష కోరేవారు అనేకులు. అయ్యో పాపం వారిని వదిలేయాలి అనేవారు కోకొల్లలు.

శిక్షార్హులను వదిలేయడాన్ని మించిన పాపం లేదు. రథచక్రం కూరుకుపోయినప్పుడు ధర్మ ప్రసంగం మొదలెట్టిన కర్ణుని శ్రీకృష్ణుడు అనేక సందర్భాలలో నీకు ధర్మం గుర్తు రాలేదా అని ప్రశ్నించాడు. నేటి దేశాధినేతలు గుర్తుంచుకోవలసిన విషయం ఇది.

అత్యధికుల మార్గమే అనుసరణీయం కాదు. సాధువులను రక్షించడానికి, దుష్టులను శిక్షించడానికి ధర్మసంస్థాపనకై తాను అవతరించినానని గీతాచార్యుడు చెప్పి ఆచరించి చూపాడు.

ఆయన బోధనలను తెలుసుకొని, ఆ దిశగా నిర్ణయం తీసుకోవాలి.

మెజారిటీ చెప్పినదే సరి అని అనుకోరాదు.

కృష్ణం వందే జగద్గురుం

వేదంలో సేద్యం

వేదంలో సేద్యం

శ్రీకృష్ణ యజుర్వేదంలో ఆహవనీయ చయనం కోసం భూమిని దున్నడం, విత్తనాలు నాటడం మొదలయిన విషయాలను పేర్కొనడం జరిగింది.

మూ : సంవరత్రా దధాతన నిరాహావాన్‌ కృణోతన. సించామహా అవట ముద్రిణం వయం విశ్వాహాదస్తమక్షితమ్‌

- శ్రీకృష్ణ సం. - 4 కాం ; 2 ప్ర. 5 అను. ; 5 ప.

(ఓ కర్షకులారా! నీళ్ళు తోడడానికి చర్మంతో చేసిన తాడు నూతి దగ్గర ఉంచండి. ఎడ్లు నీళ్ళు త్రాగడానికి తొట్టెలను ఏర్పరచండి. నూతుల్లో వేసవిలో కూడా నీరు ఎండిపోకుండా జల బాగా వచ్చేలా లోపలి బురద తొలగించాలి. నూతి గట్టులు పడిపోకుండా ఉండాలి.)

ఈ మంత్రంలో దున్నే సమయంలో ఎడ్లకు దప్పిక తీర్చడానికి ఏర్పాటు చెప్పబడింది. నోరులేని మూగ జీవాలకు మనం తోచిన సమయంలో నీరు త్రాగించడం కాక వాటికి దప్పిక కల్గినపుడు నీరు త్రాగడానికి వీలుగా ఇలాంటి ఏర్పాట్లు చేయడం సముచితం.

సీరా యుఞ్జన్తి కవయో యుగా వితన్వతే పృథక్‌ (పై గ్రంథం)

(వ్యవసాయ నిపుణులు నాగలిని కట్టుదురు గాక. వాటికి కాడులను విడివిడిగా అమర్చుదురు గాక.)

మూ : శునం నః ఫాలా వితుదన్తు భూమిగ్‌ం

శునం కీనాశా అభియన్తు వాహాన్‌

శునం పర్జన్యో మధునా పయోభి

శ్శునా సీరా శున మస్మాసు ధత్తమ్‌ -పై గ్రంథం - 6 పన.

(మాకు సుఖం కలిగేలా నాగళ్ళ కొనభాగాలు భూమిని బాగా దున్నాలి. కర్షకులు ఎడ్లను సుఖంగా నడిపించాలి. మేఘుడు మధుర రసంతో కూడిన నీటిని వర్షించాలి. వాయువు, ఆదిత్యుడు మాకు సుఖం కలిగించాలి.)

ఇలా వేదం యజ్ఞంలో దున్నే ప్రక్రియను సూచిస్తూ లోకంలో దున్నే ప్రక్రియను గూడా పేర్కొంది.

మూ : యజుషా యునక్తి యజుషా కృషతి వ్యావృత్యై

- శ్రీ కృష్ణ సం. - కాం. 5 ; ప్ర. 2 ; అను. 5

(యజ్ఞంలో మంత్రంతో నాగలిని కట్టాలి. మంత్రంతోనే దున్నాలి. లౌకికంగా నాగలి కట్టినపుడు, దున్నునపుడు మంత్రాలుండవు. వాటికంటే వీటికి భేదం ఉండడం కోసం యజ్ఞంలో మంత్రాలను వినియోగించాలి.)

మూ : షడ్గవేన కృషతి - శ్రీ కృష్ణ సం. - కాం. 5 ; ప్ర. 2 ; అను. 5

(ఆరు ఎడ్లను కట్టిన నాగలితో దున్నాలి.)

ఈ నాగలికి మూడు భాగాలుంటాయి. ఒక్కొక్క భాగంలో ఒక్కొక్క కాడి ఉంటుంది. ప్రతి కాడికి 2 ఎడ్లు ఉంటాయి.

మూ : యద్ద్వాదశ గవేన - పై గ్రంథం

12 ఎడ్లను కట్టిన నాగలితో గూడా దున్నవచ్చు. దీనికి 6 భాగాలుంటాయి. ప్రతి భాగంలో ఒక కాడి, ప్రతి కాడికి రెండేసి ఎడ్లను కట్టుతారు.

మూ : లాఙ్గలం పవీరవగ్‌ం సుశేవగ్‌ం సుమతిత్సరు. ఉదిత్కృషతి

- శ్రీ కృష్ణ సం. - 4 కాం. ; 2 ప్ర. ; 5 అను. ; 6 పన.

(వజ్రం వలె అతి తీక్షణమైన ఈ నాగలి పెద్ద మట్టిబెడ్డలు పైకి వచ్చేలా దున్నాలి. నాగలి బాగా పదునుగా ఉంది కనుక దీనివల్ల కర్షకులకు ప్రయాస ఉండదు. దీనిని కర్షకులు బాగుందని ప్రశంసిస్తారు. భూమి ఎత్తుపల్లాలుగా ఉండడం చేత ఈ నాగలి గమనం మధ్యలో విచ్ఛేదాన్ని పొందుతోంది.)

వేదంలో 14 రకాల ధాన్యాల ప్రసంగం వుంది.

మూ : చతుర్దశభి ర్వపతి సప్తగ్రామ్యా ఓషధయ స్సప్తారణ్యా ఉభయీషా మవరుద్ధ్యై

- శ్రీ కృష్ణ సం. - 5 కాం. ; 2 ప్ర. ; 5 అను.

(పదునాలుగు మంత్రాలతో విత్తనాలు నాటాలి. గ్రామాల్లో దొరికే ధాన్యాలు ఏడు. అడవులలో దొరికే ధాన్యాలు ఏడు. ఈ రెండు రకాల ధాన్యాలను పొందడానికి 14 మంత్రాలను వినియోగించాలి.)

నువ్వులు, మినుములు, వరి, యవలు, కొఱ్ఱలు, చిఱువడ్లు, గోధుమలు గ్రామాల దగ్గర పండించే ధాన్యాలు, వెదురు బియ్యం, చావలు, నెవ్వరి ధాన్యం, కారునువ్వులు, అడవి గోధుమలు, మర్కటకాలు, గార్ముతాలు, అడవి ధాన్యాలు.

దున్నే పద్ధతిని కల్ప సూత్ర మిలా పేర్కొంది.

''పుచ్ఛాచ్ఛిరోధికృషతి కామం కామదుఘేధుక్ష్వేతి ప్రదక్షిణ మావర్తయన్‌ తిస్రస్తిస్ర స్సీతా స్సంహితాః కృషతి మధ్యే సంభిన్నా భవన్తి దక్షిణా త్పక్షా దుత్తరస్మాత్‌ దక్షిణాయై శ్రోణ రుత్తర మంసముత్తరాయై దక్షిణమ్‌''

(''కామం కామదుఘేధుక్ష్వ' అనే మంత్రంతో తోక భాగం నుండి శిరో భాగం వరకు ప్రదక్షిణంగా తిరుగుతూ మూడు మూడు నాగేటి చాళ్ళు కలిగేలా దున్నాలి. ఈ చాళ్ళు దగ్గర దగ్గరగా ఉండాలి. ఈ చాళ్ళు మధ్యలో కలుస్తాయి. దక్షిణ పక్షం నుండి ఉత్తరం వైపు దక్షిణ శ్రోణి నుండి ఉత్తరాంసం వరకు దున్నాలి.)

దున్నవలసిన భూభాగాన్ని ఒక పక్షిలా భావించి దున్నే రీతి చెప్పారు. దాని తోక భాగం నుండి శిరోభాగం వైపు దున్నాలి. దక్షిణం రెక్క నుండి ఉత్తరం రెక్క వఱకు దున్నాలి. శ్రోణి అంటే పిఱుదు. అంసం అంటే భుజ శిరస్సు (మూపు). దక్షిణం పిరుదు నుండి ఉత్తర భుజశిరస్సు వరకు, ఉత్తరం పిఱుదు నుండి దక్షిణ భుజ శిరస్సు వరకు దున్నాలి. ఈ పద్ధతిని సంగ్రహంగా వేదం ఇలా సూచించింది.

మూ : తిస్ర స్తిస్ర స్సీతాః కృషతి (తోక నుండి శిరస్సు వరకు, దక్షిణం రెక్క నుండి ఉత్తర రెక్క వరకు, దక్షిణం పిఱుదు నుండి ఉత్తరం మూపు వరకు, ఉత్తరం పిఱుదు నుండి, దక్షిణం మూపు వరకు మూడు మూడు నాగేటి చాళ్ళను దున్నాలి. ఇలా మొత్తం 12 చాళ్ళు అవుతాయి.) - శ్రీ కృష్ణ సం. - కాం. 5 ; ప్ర. 2 ; అను. 5

ఇలా దున్ని విత్తనాలు నాటుతారు. అపుడు చెప్పే మంత్రాలలో ఓషధుల్ని మూలికల్ని వినియోగించి వైద్యం చేయడం సూచించబడింది.

మూ: య దోషధయ సృఙ్గచ్ఛస్తే రాజాన స్సమితావివ. విప్రస్స ఉచ్యతే భిషక్ రక్షోహామీ చాతనః

- సం. - కాం. 4; ప్ర. 2; అను. ; పన. 2

(రాజులు యుద్ధంలో శత్రువులను జయించడం కోసం కలిసినట్లు ఓషధులు పొలంలో ఫలమివ్వడం కోసం కలుస్తున్నాయి. వీటి రసం, వీర్యం, భావనం ఎరిగిన పురుషుణ్ణి భిషక్ అంటారు. ఇతడు పండిన ఓషధులతో పురోడాశాదులను తయారుచేసి రాక్షసుల వల్ల కలిగే ఉపద్రవ రూప మయిన రోగాలను తొలగిస్తాడు. ఓషధులతో పథ్యం ఏర్పరచి, దాని ద్వారా రోగాలను నాశం చేస్తాడు.)

ఇక్కడ ఓషధుల వల్ల రోగాలను నాశం చేయడం, పథ్యం ద్వారా రోగనాశం పేర్కొనబడ్డాయి. ఏ రోగానికి ఏది పథ్యమో ఏది అపథ్యమో ఆయుర్వేదం బాగా విస్తరించింది.

మూ యస్తే యక్ష్మం విబాధన్తా ముగ్రో మధ్యమశీరివ

సాకం యక్ష్మ ప్రపత శ్యేనేన కికిదీవినా

సాకం వాతస్య ధ్రాజ్యా సాకం నశ్య నిహాకయా

- . -5%. 4; 5. 2; . 6; 2. 4

(నీ శరీరాన్ని ఆక్రమించిన ఓషధుల రసరూపంలో ప్రతి పర్వలో ప్రవేశించి నీ రోగాన్ని విశేషంగా నాశం చేయుగాక. పక్షపాతం లేని రాజు దుష్టులను కఠినంగా శిక్షించినట్లు ఓషధులు రోగాలను నశింప జేయాలి. కంఠంలో శ్లేష్మం ఉండడం వల్ల కీ, కి అనే శబ్దం కలిగించే రోగం కికి దీవి. డేగవలె తీవ్రతరంగా ఉండే పిత్తం వల్ల కలిగే రోగం శ్యేనం. వీటితో గూడిన రాజయక్ష్మ రోగం నశించాలి. 'బాధతో చచ్చిపోతున్నాను. అయ్యో కష్టం' అని ఏడ్పించే రోగం నిహాక. దీనితో గూడిన రాజయక్ష్మ రోగం నశించాలి.)

మూ: మావో రిషత్ప్రనితా యసై#ద్మ చాహం ఖనామి వః

ద్విప చ్చతుష్ప దస్మాకగ్ం సర్వ మస్త్వనాతురమ్

(ఓషధులారా! చికిత్స కోసం మీ మూలాన్ని త్రవ్వేవాడు నశించకూడదు. ఏ రోగికి వైద్యం చేయడం కోసం నేను త్రవ్వుతున్నానో ఆ రోగి కూడా నశించకూడదు. మాకు సంబంధించిన ద్విపాదజీవులు (మానవాదులు) చతుష్పాదజీవులు (పశువులు) రోగం లేనివారు కావాలి. (పై గ్రంథం)

పై మంత్రాల వల్ల వేదంలో సేద్యం, 14 రకాలయిన ధాన్యాలను పండించడం, వ్రేళ్ళను, ఓషధులను రోగనివృత్తికి వినియోగించడం, 12 ఎద్దులు, 6 కాడులు ఉండే పెద్ద నాగళ్ళ వినియోగం ఉన్నాయని స్పష్టమవుతోంది.

అక్షౌహిణి అంటే?

"అక్షౌహిణి అంటే?"

                 17-01-2024

ఒక యుగంలో లేదా ఒక కాలంలో ఆ ప్రజల జీవన విధానాలు మరియు ఆచార వ్యవహారాలతో పాటుగా అనేక అంశాలలో ఆ యుగం క్రొత్తయుగంలోకి అడుగుపెట్టే కొద్దీ మార్పులు రావడం సహజం. అలాగే సైన్య సంఖ్యా విషయంలో కూడా. అంటే కృతయుగానికి,త్రేతాయుగానికి, ద్వాపర యుగానికి ఇలా ప్రతి యుగంలోనూ రాజులు సైన్యాన్ని ఏర్పరచి నియమిత సంఖ్యకు ఒక్కో పేరు పెట్టడం జరిగింది. కలియుగంలో ఆధునిక భావజాలం ప్రసరించింది. కాబట్టి ఇప్పటి సైన్యంలో అనేక రకాల స్థాయిలు వాటి సంఖ్య పరిమితి వాటి పేర్లు పూర్తిగా భిన్నంగా మారిపోయాయి.ద్వాపరయుగంలో అంటే కురుక్షేత్ర యుద్ధకాలంలో కౌరవుల వైపు 11 అక్షౌహిణుల సైన్యం,పాండవుల వైపు 7 అక్షౌహిణుల సైన్యం హోరాహోరీగా పోరాడినారు. శ్రీ మదాంధ్ర మహాభారతంలో నన్నయ వ్రాసిన ఆది పర్వంలోని ప్రథమాశ్వాసంలో భారత సంహిత నిర్మాణ ప్రశంస అనే విషయంలో 69వ పద్యం ఈ విషయాన్ని తెలుపుతున్నది.

సీసము:

వరరథమొక్కండు వారణమొక్కండు

     తురగముల్ మూఁడు కాల్వురునునేవు

రనుసంఖ్య గలయదియగుఁబత్తి యది

     త్రిగుణంబైన సేనాముఖంబు దీని

త్రిగుణంబైన గుల్మంబు,దీనిముమ్మడుఁగగు

      గణము తద్గణము త్రిగుణితమైన

వాహినియగు దానివడిమూట గుణియింపఁ

      బృతనాఁబరగుదత్ పృతనమూఁట

ఆటవెలది:

గుణితమైనఁజమువగున్ మఱిదాని ము

మ్మడుఁగనీకినీ సమాఖ్యనొనరు

నదియుఁబదిమడుంగులైన నక్షౌహిణి

యౌ,నిరంతరం ప్రమాను సంఖ్య.

1. వరరథం(శ్రేష్ఠమైన రథము)  1

    వారణము(ఏనుగు)             1

    తురగములు(గుఱ్ఱాలు)       3

    పదాతి(సైనికులు)               5

   ఈ మొత్తాన్ని"పత్తి" అంటారు.

2."పత్తి"ని మూడుచే గుణించగా వచ్చే 

    సైన్యం పేరు "సేనాముఖము".

   రథాలు                                3

   ఏనుగులు                            3

   గుఱ్ఱాలు                              9

   సైనికులు                            15

   ఈ మొత్తాన్ని "సేనాముఖము" అంటారు.

3."సేనాముఖము"ను మూడుచే గుణించగా

    వచ్చే సైన్యము పేరు "గుల్మం".

    రథాలు                              9

    ఏనుగులు                         9

    గుఱ్ఱాలు                         27

    సైనికులు                        45

    ఈ మొత్తాన్ని "గుల్మం" అంటారు.

4."గుల్మాన్ని" మూడు చేత గుణించగా వచ్చే

    సైన్యము పేరు "గణం".

    రథాలు        27

    ఏనుగులు    27

    గుఱ్ఱాలు       81

    సైనికులు    135

     ఈ మొత్తాన్ని " గణం" అంటారు. 

5."గణాన్ని" మూడుచే గుణిస్తే వచ్చే సైన్యము పేరు

   "వాహిని".

    రథాలు           81

    ఏనుగులు       81

    గుఱ్ఱాలు       243

    సైనికులు      405

    ఈ మొత్తాన్ని  "వాహిని" అంటారు.

6."వాహిని"ని మూడు చేత గుణిస్తే వచ్ఛే సైన్యము

    పేరు "పృతన".

    రథాలు            243

    ఏనుగులు        243

    గుఱ్ఱాలు          729

    సైనికులు        1215

    ఈ మొత్తాన్ని "పృతన" అంటారు.

7."పృతన"ను మూడు చేత గుణించగా వచ్చే

    సైన్యము పేరు "చమువు"

    రథాలు            729

    ఏనుగులు        729

    గుఱ్ఱాలు        2187

    సైనికులు       3645

    ఈ మొత్తాన్ని  "చమువు" అంటారు.

8."చమువు"ను మూడుచేత గుణించగా వచ్చే

    సైన్యము పేరు "అనీకిని".

    రథాలు            2187

    ఏనుగులు        2187

    గుఱ్ఱాలు           6561

    సైనికులు        10935

    ఈ మొత్తాన్ని " అనీకిని"అంటారు

9."అనీకిని"ని పది చేత గుణించగా వచ్చే సైన్యము

    పేరే "అక్షౌహిణి".

    రథాలు              21870

    ఏనుగులు          21870

    గుఱ్ఱాలు             65610

    సైనికులు          109350

    ఈ మొత్తాన్ని" ఒక అక్షౌహిణి "అంటారు.

      పై సమాచారాన్నిబట్టి పాండవుల వద్దగల 

     7 అక్షౌహిణుల సైన్యంలో గల రథ,గజ,తురగ

     పదాతుల సంఖ్య.

10.రథాలు            153090

      ఏనుగులు        153090

      గుఱ్ఱాలు           459270

      సైనికులు          765450

     ఈ మొత్తాన్ని"7అక్షౌహిణుల" సైన్యమంటారు.

     

     అలాగే కౌరవుల వద్ద గల 11అక్షౌహిణుల

     సైన్యంలో గల లథ,గజ,తురగ,పదాతుల

     సంఖ్య.

11.రథాలు                240570

      ఏనుగులు            240570

      గుఱ్ఱాలు               721710

      సైనికులు            1202850

     ఈ మొత్తాన్ని "11 అక్షౌహిణుల" సైన్యం

     అంటారు.

      పాండవుల,కౌరవుల మొత్తం 18 అక్షౌహిణుల

      మొత్తం సైన్యం.

      రథాలు               393660

      ఏనుగులు           393660

      గుఱ్ఱాలు           1180980

      సైనికులు          1968300

      పైన తెలుపబడిన సైనిక సంబంధ విషయాలు

      ద్వాపరయుగ భారతీయ సైన్య 

      సంబంధమేగాని విదేశీ సైనిక వ్యవస్థకు 

      వర్తించదు.            

సేకరణ:-ద్రోణంరాజు శ్రీనివాసరావు

సనాతన

జంబుద్వీపే భరతవర్షే భరతఖండే

సంకల్ప మంత్రంలో వచ్చే పదాలు "జంబుద్వీపే భరతవర్షే భరతఖండే" అనేవి మనమందరం వినే ఉంటాము. మన హిందు ఆచారాలలో ఈ సంకల్ప మంత్రం ఒక అంతర్భాగం.

అసలు జంబుద్వీపం అంటే ఏమిటి?

జంబుద్వీపం అంటే కేవలం భారత ఉపఖండమే కాదు. జంబుద్వీపంలో ఆసియా, ఐరొపా,ఆఫ్రికా, ఉత్తర అమెరికా ఉండేవి. జంబుద్వీపాన్ని 9 వర్షాములుగా(భౌగోళిక ప్రాంతాలు) విభజించారు. వాటిలో మన భరతవర్షం ఒకటి. మిగిలిన 8 వర్షములు ఇవి:

1) కేతుముల వర్ష 2) హరి వర్ష 3) ఇలవ్రిత వర్ష 4) కురు వర్ష 5) హిరణ్యక వర్ష

6) రమ్యక వర్ష 7) కింపురుష వర్ష 8 ) భద్రస్వ వర్ష

(స్పష్టంగా అవగాహన రావడానికి చిత్రాన్ని చూడండి. Check the picture for clear idea.)

పూర్వం భరతవర్షంగా పిలవబడిన మన భారతదేశం ఈజిప్టు, ఆఫ్ఘనిస్తాన్, బలుచిస్తాన్, ఇరాన్, సుమేరియా, క్యాస్పియన్ సముద్రం(ఒకప్పుడు కష్యప సముద్రం) వరకు వ్యాపించి ఉండేది. ఈ భరతవర్షంలో ఉండే భరత ఖండం(ప్రస్తుతం కోట్ల మంది భారతీయులు నివసిస్తున్న దేశం) వైదిక సంస్కృతి/నాగరికత కు ఆత్మ వంటిది. పాశ్చాత్యులు సృష్టించిన ఆర్యుల దండయాత్ర సిద్ధాంతం అబద్ధం అనడానికి ఇలాంటివి లెక్కలేనన్ని ఆధారాలు ఉన్నాయి. మనల్ని తక్కువ చేయడానికి ఈ సిద్ధాంతాన్ని సృష్టించారు. ఈ సిద్ధాంతంలో చెప్పిన అన్నీ ప్రాంతాలు భరత వర్షంలో ఉన్నాయి. కాబట్టి ఆర్యులనే వారు ఎవరు దండయాత్ర చేయలేదు.

ఇంకొక అద్భుతమైన విషయం ఏమిటంటే మన పూర్వీకులకు ప్రపంచ భూగోళ శాస్త్రం గురించి బాగా తెలుసు.

మనం గమనించాల్సింది ఇంకొకటి ఉంది. అప్పుడు చాలా వరకు దక్షిణ అమెరికా ఖండం, ఆఫ్రికా ఖండంలొ దక్షిణ భాగంలో సగం, మరియూ ఆస్ట్రేలియా మొత్తం నీటి కింద ఉండేవి. ఇంకొకవైపు ఇప్పుడు అట్లాంటిక్ మహా సముద్రం, పసిఫిక్ మహాసముద్రం, ఆర్కిటిక్ మహాసముద్రం గా పిలవబడేవి సముద్ర మట్టానికి పైన ఉండేవి.

దీన్ని బట్టి నిరూపితమైనది ఏమిటంటే వైదిక సంస్కృతి కేవలం 5000 సంవత్సరాల క్రితమే పుట్టిందని, కురుక్షేత్రం కేవలం కొన్ని సంవత్సరాల క్రితం జరిగిందని చెప్పేవారివి తప్పుడు ప్రచారాలు మరియు పచ్చి అబద్ధాలు. ఆస్ట్రేలియా నీటి కింద ఉన్నపుడే వైదిక నాగరికత ఉంది. దీన్ని బట్టి అర్థం చేసుకోవచ్చు మనది ఎంత పురాతనమైన నాగరికత అని !

మనల్ని దిగ్బ్రాంతికి గురిచేసే విషయం ఏమిటంటే మన ప్రభుత్వం ఇంకా మన పాఠ్య పుస్తకాలలో ఇటువంతి అబద్ధపు సిద్ధాంతాలను, భారత దేశానికి వ్యతిరేకంగా, భారత దేశాన్ని/భారతీయులను తక్కువచేసి చూపించే తప్పుడు చరిత్రను బోధిస్తుంది. మన ప్రభుత్వం దేశ యువతకు మన పూర్వికులు పామరులు/ఏమి తెలియని వాళ్ళు అని బోధిస్తుంది. దేశ భక్తులు కనుగొన్న నిజమైన చరిత్రను బోధించడం లేదు.

మన పాఠ్య పుస్తకాలలో మన ఋషుల గురించి పెట్టాలి అనే ప్రతిపాదన తెచ్చినపుడు విద్యావ్యవస్థను కాషాయమయం(Saffronisation) చేయొద్దని తిరస్కరించాయి. తమ సొంత దేశం యొక్క గొప్పతనాన్ని తిరస్కరించి మన పూర్వీకులను మనమే చిన్నచూపు చూసే దేశం ఎదైనా ఉంటుందా? ఏం మన ఋషులు భారతీయులు కాదా? వారి గురించి మన పాఠ్య పుస్తకాలలో ఎందుకు ఉండకూడదు?

ఏ రాజకీయ పార్టీ అయినా/ప్రభుత్వం అయినా దేశ సంస్కృతిని/పూర్వీకులను గౌరవించాలి. ఇప్పటికైనా భారతీయులు మేలుకోవాలి. మనం ఎంత గొప్ప సంస్కృతికి వారసులమో గ్రహించి మన సంస్కృతిని కాపాడుటకు మనవంతు కృషి చేయాలి.,,✍✍✍

రాజు గారి ఏడుచేపల కథ పరమార్థః

ఏడు చేపల కధ అర్ధం పరమార్ధం...

వీలైనంత ఓపికగా చదవండి...

ఏడు చేపల కథ చిన్న పిల్లలకు ఎంతో పరిచయం ఉన్న కథ మళ్ళీ మళ్ళీ అడిగి చెప్పించుకునే కథ. 

అనగనగా ఒక రాజు, ఆ రాజుకు ఏడుగురు కొడుకులు. 

ఏడుగురు కొడుకులు ఒకనాడు వేటకు వెళ్ళి ఏడు చేపలను వేటాడారు.

వేటాడిన చేపలను ఎండబెట్టారు.

అందులో ఒక చేప ఎండలేదు. 

చేపా, చేపా ఎందుకు ఎండలేదు అని అడిగారు. 

గడ్డిమేటు అడ్డొచ్చింది అంది. 

గడ్డిమేటు ?

గడ్డిమేటా ఎందుకు అడ్డొచ్చావ్‌ అని అడిగారు. 

ఆవు మేయలేదు అంది. 

ఆవూ, ఆవూ ఎందుకు మేయలేదు అని అడిగారు?

గొల్లవాడు నన్ను మేపలేదు అంది.

గొల్లవాడా !

గొల్లవాడా ఆవును ఎందుకు మేపలేదు అని అడిగారు. 

అమ్మ అన్నం పెట్టలేదు అన్నాడు.

అమ్మా అమ్మా ఎందుకు అన్నం పెట్టలేదు అని అడిగారు. 

పిల్లవాడు ఏడ్చాడు అంది. 

పిల్లవాడా పిల్లవాడా ఎందుకు ఏడ్చావ్‌ అని అడిగారు. 

చీమ కుట్టింది అన్నాడు. 

చీమా చీమా ఎందుకు కుట్టావ్‌ అన్నారు.

నా బంగారు పుట్టలో వేలు పెడితే కుట్టనా అంది.

ఎన్నో అసహజాలు, అసంగతాలు అయిన సన్నివేశాలు ఉన్నా, ...

రీజనింగ్‌ అడగకుండా, ఆలోచించకుండా వినే గొప్ప తెలుగు కథ ఈ ఏడు చేపల కథ. 

నిజానికి రాజుగారి కొడుకులకు చేపలు వేటాడాల్సిన కర్మ ఏం పట్టింది.

అడవికిపోయి క్రూర మృగాలను వేటాడవచ్చు కదా! 

అయినా ఎవ్వరూ ఈ ప్రశ్న వేయరు.

చెరువుకు పోయి చేపలు తెచ్చారే అనుకుందాం. 

వాటిని ఎండబెట్టడానికి, ఎండిన వాటిని ఎత్తిపోసుకోవడానికి వారి దివాణంలో నౌకర్లే కరువయ్యారా !

నిజానికి ఈ ప్రశ్న ఎంతో వ్యాలిడ్‌ ప్రశ్న. అయినా ఎవ్వరూ ఈ కోణం నుంచి ప్రశ్న వేయరు. 

ఎవ్వరూ అడగలేదు కదా అని రీజనింగ్‌ ఇవ్వకపోవడం ఒక మంచి రచయిత లక్షణం కాదు. 

అందుకే ఈ కథను జాగ్రత్తగా గమనిస్తే, చదువుకుంటే అనేక అంతరార్థాలు, పైకి కనిపించని విశేషాలు స్ఫురిస్తాయి. 

రాజుగారు అంటే మనిషి. 

ఆయనకు ఏడుగురు కొడుకులు అంటే మనిషిలోని సప్తధాతువులు. 

కొడుకులు వేటకు వెళ్ళడమూ అంటే మనిషి జీవితాన్ని కొనసాగించడం.

జీవితమే ఒక వేట. వేటే ఒక జీవితం.

రాజ కుమారులు వేటాడిన ఏడు చేపలు అంటే 

మనిషికి ఉండే అరిషడ్ వర్గాలు ( అనగా 6 )

1.కామ 2.క్రోధ 3.లోభ 4.మోహ 5.మద 6.మాత్సర్యాలు 

వీటన్నింటిని మనిషి సాధన చేసి ఎండగట్టవచ్చు.

అంటే పూర్తిగా నియంత్రించవచ్చు.

అందుకే కథలో ఆరు చేపలను ఎండగట్టినట్టు చెప్పారు. 

రాజుగారి కొడుకులు ఎండబెట్టిన ఏడు చేపల్లో ఒక చేప ఎండలేదు.

ఏమిటా చేప. అది మనస్సు  

దీన్ని జయించడం చాలా కష్టం. 

ఎంత ప్రయత్నించినా అది ఎండదు. 

మనస్సు అంటే ఏమిటి !

మనస్సు అంటే సంకల్ప వికల్పాలు 

ఒకటి తీరుతుంటే మరొకటి మొలుచుకొస్తుంది.

మొలిచే కోరికలను తీర్చుకుంటూ పోతుంటే జీవితకాలం చాలదు.

కోరికలన్నింటిని జయించేసి మోక్షానికి వెళ్ళిపోవాలని ప్రతి ఒక్కరూ ఆరాట పడుతుంటారు.

మోక్షానికి వెళ్ళాలనుకోవడం కూడా ఒక కోరికే.

ఆ కోరికను ఎండగడితే తప్ప మోక్షం రాదు. 

ఈ చేప ఎండకుండా అడ్డు తగులుతున్నది ఏది !

గడ్డిమేటు.

గడ్డిమేటు అంటే ఏమిటి

కుప్పపోసిన అజ్ఞానం.

గడ్డిమేటలా పేరుకుపోయిన అజ్ఞానాన్ని తొలగించాలంటే ఎలా !

మామూలు గడ్డికుప్ప అయితే గడ్డిపరకలను పట్టి లాగీ, పీకి ఒకనాటికి ఖాళీ చేయవచ్చు.

కానీ అజ్ఞానం అలాంటిది కాదు. జ్ఞానాదాయకమైన మాటలు ఎంత చెప్పినా, ఎన్ని చెప్పినా, ఎన్నిసార్లు చెప్పినా మనం చేత్తో గడ్డిపరకలను లాగినట్టే !

ఆ కుప్ప తరిగేది కాదు, తగ్గేది కాదు.

దాన్ని ఎంత ప్రయత్నించినా తగ్గించడం కష్టం.

మరి అది పోవాలంటే ఏం చేయాలి !

ఆవు వచ్చి మేయాలి.

ఆవు ఎక్కడి నుంచి రావాలి. అసలు ఆవు అంటే ఏమిటి !

ఆవు అంటే జ్ఞానం.

జ్ఞానం అనే ఆవు దొడ్లో ఎగబడి మేస్తే అజ్ఞానం అనే గడ్డికుప్ప ఒకనాటికి అంతరించి పోతుంది.

లేదూ… జ్ఞానాన్ని అగ్నికణంగా మార్చి గడ్డిమేటు మీద వేస్తే కాలి బూడిదవుతుంది.

అందుకే భగవద్గీతలో మన కర్మలు, వాటి ఫలితాలు జ్ఞానాగ్నిలో దగ్ధమైపోవాలని చెబుతాడు కృష్ణుడు

(జ్ఞానాగ్నిదగ్ధకర్మాణాం)

జ్ఞానాన్ని అగ్నిగా మలుచుకోగలిగిన వాడు సిద్ధపురుషుడు, యోగ పురుషుడు మాత్రమే. 

ఈ గోవును ఎవ్వరు మేపాలి. 

గొల్లడాడు మేపాలి. గొల్లవాడు అంటే ఎవరు !

సమర్ధ సద్గురుడు, జగద్గురుడు.

జ్ఞానరూపమైన భగవద్గీతను లోకానికి ప్రసాదించిన కృష్ణుడు గొల్లవాడే కదా !

అర్జునుడు అనే దూడను అడ్డు పెట్టుకుని వేదం అనే ఆవు పాలు పిండి జ్ఞానరూపంగా మనందరికి ధారపోశాడు. 

ఇంత గొప్పపని చేయవలసిన ఈ గొల్లవాడు ఆ పని చేయలేదు.

ఏమిరా నాయనా ! ఆవును ఎందుకు మేపలేదు అని అడిగితే అమ్మ అన్నం పెట్టలేదు అన్నాడు. 

ఇంతకీ ఆ గొల్లవాడికి అన్నం పెట్టాల్సిన అమ్మ ఎవరు !

అమ్మల గన్న అమ్మ ముగ్గురమ్మల మూలపుటమ్మ చాల పెద్దమ్మ. ఆమెనే లోకం జగన్మాత అని కీర్తిస్తుంది.

ఈ జగన్మాత అన్నం పెట్టక పోవడం వల్ల గొల్లవాడి ఆకలి తీరలేదు. 

ఓ జగన్మాతా ఈ గొల్లవాడికి ఎందుకు అన్నం పెట్టలేదమ్మా అంటే ఆవిడ పిల్లవాడు ఏడ్చాడు అంది.

ఇంతకి ఆ పిల్లవాడు ఎవరు! ఆర్తితో దైవానుగ్రహం కోసం అలమటించేవాడు. 

ఈ పిల్లవాడు ఎందుకు ఏడుస్తున్నాడు !

వాడికి చీమ కుట్టింది. ఎక్కడిది చీమా ! దానికి ఇంకోపేరే సంసారం.

సంసారం అనే చీమ కుట్టినందుకు ఆ పిల్లవాడు ఏడుస్తున్నాడు.

ఆవులను మేపడానికి వచ్చే గొల్లవాడికన్నా ఆర్తితో దైవానుగ్రహం కోసం ఏడ్చే పిల్లవాడే ముఖ్యం కనుక ఆ పిల్ల వాడినే చూసుకుంది.

మరి గొల్లవాడు అమ్మ అన్నం పెట్టక పోవడం వలన తన విధిని నిలిపి వేసాడా? లేదు. 

అమ్మ ద్వారా తన పనిలో భాగమైన శిష్ట రక్షణను చేసుకున్నాడు.

చీమకుట్టినందుకు కథలో పిల్లవాడు ఏడ్చినట్టే సంసార బాధలు, ప్రపంచ బాధలు భరించలేక మనం కూడా ఏడుస్తున్నాం,

మనల్ని ఈ బాధలే చీమలై కుడుతున్నాయి. 

చీమలు పుట్టలోనే ఉంటాయి. ఏమిటీ ఈ పుట్ట.

మనిషికి ఉండే సంసారం ఒక పుట్ట. 

ఈ పరమార్థాన్ని చెప్పడం కోసమే జీవితంలోకి అడుగు పెట్టే ముందే ఈ గొప్ప విషయం తెలియాలనే సదుద్దేశంతోనే మన పెద్దలు ఈ కథను ప్రతి పిల్లవాడికి నూరిపోశారు.

kakubhushunda

[04/01, 11:26 am] Siva Kumar: ఒకసారి వశిష్ట మహర్షి స్వర్గలోకంలో సభ లో ఉండగా అందులో ఒక ఋషి  కాకభూషుండ  కాకి అనే చిరంజీవి గురించి చెప్తాడు అది తెలుసుకోవాలని వశిష్ట మనుషుల వారు మేరు పర్వత స్థానమైన భూలోకంలో ఆయన్ని కలవగా ఆయన ఈ సృష్టి రహస్యాన్ని అతడు ఎప్పటినుంచి చూస్తాడో అన్ని వివరాలను ఈయనకు తెలియజేశాడు. ఆ కాకుబుషుండ ఎవరో తర్వాత తెలిసుకుందాం.  కానీ ఆయన చెప్పిన విశేషాలు ఏందో ఇప్పుడు తెలుసుకుందాం ఇది కొంచెం ఎక్కువ  ఉంటుంది కాబట్టి వివిధ భాగాలుగా వస్తుంది. ఇది  యోగా వాసిష్టంలోని గ్రంథంలోని సారాంశం.

[04/01, 11:26 am] Siva Kumar: _Introduction story skipped_

[04/01, 11:26 am] Siva Kumar: Part 1

వసిష్ఠ - భుశుండ సమాగమం

శ్రీ వసిష్ఠ మహర్షి : ఓ రాఘవా! యోగమార్గము గురించి, తద్వారా సంకల్పశమము గురించి, కాలముయొక్క అతి విచిత్రమైన 'గతి' గురించి, సృష్టిపరంపరల చమత్కారం గురించి విశదీకరించగల ఒక సంవాదమును నీకు వివరిస్తాను. ఈ సంవాదము నాకు 'భుశుండుడు' అను పేరుగల కాకి జాతివాడగు యోగితో జరిగింది. ఆ మహానుభావుని అనుభవములేమిటో చెబుతాను విను.

'పరబ్రహ్మము' (universe) అనబడే మహాసాగరంలోని జలకణము వంటి ఒక అల్పవిభాగంలో ఈ జగత్తులన్నీ వెలయుచున్నాయి. ఈ సృష్టికి కారణస్వరూపుడుగా కమల సంభవుడగు బ్రహ్మదేవుడు వెలయుచున్నారు. అట్టి బ్రహ్మదేవుని యొక్క సంకల్ప మానస పుత్రుడను నేను. తపోధ్యానముల బలం చేత సప్తర్షిమండలంలో స్థానం (star of Mizar) సంపాదించాను. వైవస్వత మన్వంతరం వరకు నేను ఇట్లే ఉండబోవుచున్నాను.(18,57,60,000 సంవత్సరాలు ఇంకా ఉన్నాయి ఈ మన్వంతరానికిఅంటే ఆ యొక్క ఒక్క నక్షత్రం లేదా ఆ యొక్క మహర్షి ఇన్ని సంవత్సరాలు ఇంకా ఉంటారని అర్థం చేసుకోవచ్చు తర్వాత ఫార్మేషన్ మారుతుంది అది వేరే సంగతి years left for vaivaswatha manu)

అట్టి నేను ఒకానొకనాడు ఏదో సందర్భంలో స్వర్గంలోని ఇంద్రసభకు వెళ్లాను. అక్కడి సభలో ఈ నారదుడు మొదలైన మహర్షులందరూ ఉన్నారు. అప్పుడు జరిగిన ప్రసంగంలో ‘చిరంజీవత్వం’ గురించి సంభాషించుకోవటం జరిగింది. అప్పుడు శతతాపుడు అనే పేరుగల ముని లేచి నిల్చున్నారు. ఆయన “మాననీయుడు, ప్రమాణకుశలుడు, అవసర మాత్ర ప్రసంగి" అని ప్రసిద్ధి. సభంతా నిశ్శబ్దమైనది. శతతాపముని ప్రసంగించటం ప్రారంభించారు.

శతతాపముని : ఓ సభికులారా! మీరంతా 'చిరంజీవత్వం' గురించి అనేక విశేషాలు చెప్పుకుంటున్నారు. ఈ సందర్భంలో ప్రత్యక్షసాక్షియగు ఒక చిరంజీవుని గురించి చెబుతాను వినండి.

.సుదీర్ఘ సృష్టి చమత్కారం

శ్రీవసిష్ఠ మహర్షి : అత్యంత దీర్ఘాయువు కలిగి, మోక్షమును అధిరోహించినట్టి అనుభూతిని అనుభవిస్తూ, యోగికి యోగ్యమైన మనస్సును జ్ఞాన విజ్ఞానములను పొంది, అంతులేని ధీరత్వంతో మీరు ప్రకాశిస్తు న్నారు. సర్వమూ కాలయమునకు 'ఎర' (birth and death) అగుచుండగా మీరు మాత్రం మీ ధారణా శక్తిచే కాలముచే బంధింపబడకుండా ఉన్నారు. పురాతన విషయములన్నీ ప్రత్యక్షంగా చూచిన మీరు అనేక విషయములు చెప్పుటకు సమర్థులు. ఓ మంగళహృదయా! అనేక విధములగు సృష్టులను(orgin for universe), ప్రతిసృష్టులను(clusters), సామాన్య ప్రళయములను , అవాంతర ప్రళయములను, మహాప్రళయములను చూచిఉన్నారు కదా! ఆ సృష్టులలో ఏఏ ప్రత్యేక విషయములు సందర్భోచితమో... అవి చెప్పమని నా విన్నపం. 

భుశుండుడు : మహాత్మా! వినండి - ఈ సుమేరుపర్వతం క్రిందగల భూమి అంతా వృక్షములు గాని, గడ్డిగాని, శైలము (Rock) గాని లేక, కేవలం శూన్యంగా ఉండటం చూచాను (gas formation). భూమి 11000 సంవత్సరాల కాలం భస్మరాశితో (lava) నిండి ఉన్నది. అప్పుడు భూమిపై సూర్యుడు గాని, చంద్రుడు గాని లేకపోవటం చేత పగలు రాత్రి భేదమే ఉండేది కాదు (gas clouds). కాలమునకు కొలతబద్ద లేకపోయినా (time) నేను నా విజ్ఞానదృష్టితో సూర్యచంద్రుల కంటే విశిష్టమైన కాలగమనాన్ని గమనించాను.

ఈ

భూమి సగం పగలు, సగం రాత్రితో కొంతకాలం ఉండిపోయింది. దేవాసుర సంగ్రామ సమయంలో జనులు భూమిలోని అంతర్భాగంలో దాగి ఉండుటచే ఈ భూమి కొంతకాలం జన శూన్యమైపోయింది. (No  living species)